Ben jij echt jezelf? En wat, of beter gezegd wie, is dat, jezelf? Lastige vraag? Andere mensen kunnen van alles van je vinden, over of tegen je zeggen dat invloed kan hebben op hoe jij naar jezelf kijkt. Dat kan verwarrend zijn, want mensen kunnen elkaar tegenspreken en bovendien klopt het misschien niet met wat jij van jezelf vindt.

Ruimte innemen


Van binnen voel je het

Bijvoorbeeld (dus voor jou kan het een heel andere situatie zijn); je ouders hielden van een opgeruimd huis en jij hebt geleerd om ook netjes en gestructureerd te zijn. Dat krijg je dus ook van mensen te horen, maar eigenlijk kost het je moeite en geeft het jou eerder een onvrij gevoel. Je zou liever af en toe de teugels wat laten vieren en gewoon de rommel laten liggen. Maar dat past niet bij het beeld dat je van jezelf hebt en wat je altijd hebt geleerd. Het kan dan een proces zijn om te ontdekken dat je je onbewust hebt aangepast aan de verwachtingen. De eerste keer dat je besluit om een keertje de boel de boel te laten en gewoon even te ontspannen, kan een heel ongemakkelijk (en zelfs een schuld) gevoel geven, maar als je dit proces aangaat ga je ook steeds meer rust en vrede bij jezelf ervaren.

Die rust is heel belangrijk. Want als je niet echt jezelf bent, weet je dat meestal onbewust toch wel. Ergens voel je van binnen dat het niet klopt. Ook al weet je misschien nog niet wie je wèl bent of hoe het voor jou wèl zou moeten kloppen, ergens schuurt het.

Bij mijzelf herken ik dat als een beklemmend of geremd gevoel. Dat weet ik dat ik mij aan het aanpassen ben. En dan heb ik de keuze; laat ik het zo of stap ik eruit en kies ik ervoor om mijzelf te zijn.


Naar welke stem luister je

Ik weet wat het is om er niet bij te horen en je afgewezen te voelen. Ik weet hoe krachtig negatieve stemmen in je hoofd kunnen zijn. Je terugtrekken, stil houden, aanpassen en doen wat er van je word verwacht, kan worden tot een levensstijl. Je weet niet beter. Je voelt het wel van binnen, je voelt je ergens ongelukkig, onvrij, beklemd. Je verlangt ernaar om te vliegen, om vrij te zijn. Je vraagt je af wat je mankeert. Je hebt alles zo lijkt het toch, maar nee, jij bent niet jij. Je bent niet die vrouw, zoals God jou heeft gemaakt.


Om jezelf te kunnen zijn moet je dus eerst weten wie je bent. Gevoelens van zelfhaat, schaamte, zelfmedelijden en minderwaardigheidsgevoelens helpen niet, ze leiden je weg van je bestemming, van je ware identiteit als kind van God. Je zoektocht begint hier, met het ontdekken wie God is en hoe hij naar je kijkt, met het jezelf leren aanvaarden, omdat God jou aanvaard. Negatieve stemmen, zelfkritiek wat dan ook moet wijken voor Gods woorden, voor zijn stem in jouw hart.


Vechten helpt niet

Misschien heb je het evangelie al honderd keer gehoord, ja God houdt van mij, maar wat betekent dat? Wat is liefde vraag je je af? Lieve mooie dochter van God, ja dat ben jij echt, stop met vechten en je verzetten tegen Gods liefde. God houdt van jou, zoals je bent.


Ik heb voor de spiegel gestaan. God houdt van jou, zei ik tegen mijzelf, een beetje lacherig. Mooie Bijbelteksten op mijn spiegel, op de muur. Ik las ze steeds opnieuw. Ik bleef vechten. Het duurde lang, jaren, maar beetje bij beetje kwam de verandering. Het is alsof je steeds losser komt, steeds meer in de ruimte komt te staan.

In mijn nood heb ik geroepen: ‘HEER!’

En de HEER antwoordde, hij gaf mij ruimte.

Ps. 118: 5


Je mag leren

Het voelt eerst gek, onwennig. Je vlucht terug naar die veilige plek van aanpassen en luistert weer naar die stemmen die zeggen dat je er niet bij hoort. Vrijheid, vrij zijn moet je leren. Jezelf leren zijn is een proces. Het proces dat zelfaanvaarding heet.


Jij bent een nieuwe schepping in Christus (2 Kor. 5:17). Alle zelfveroordeling mag je aan de voeten van Jezus leggen. Het hoort niet meer bij jou. Laat Gods liefdevolle woorden tot je doordringen, bijvoorbeeld deze:

Ik heb je bij je naam geroepen, je bent van mij!

Jes. 43: 1b


Oorspronkelijk werden deze woorden tegen het volk Israël gezegd, maar ze gelden ook voor ons vandaag.


Speel eens toneel

Ik heb een aantal jaren toneel gespeeld. Dat is een mooie manier om te oefenen met jezelf zijn. Je leert met verschillende houdingen en rollen. Je voelt wat past bij mij. Probeer het maar; maak jezelf heel klein en daarna heel groot. Voel je een verschil? Wat doet het met jou? Ga eens heel breed lopen, rechtop, schouders naar achteren, neem letterlijk ruimte in. Hoe is dat? Kijk om je heen. Zeg tegen jezelf: hier ben ik. Ik laat mezelf zien. Ik mag er zijn.


Om over na te denken

Ga eens bij jezelf na wanneer jij, voor je gevoel, echt jezelf bent. Dat het helemaal klopt voor jou. Hoe voel jij je dan? Wat denk, doe of ervaar je?

En ervaar je ook weleens dat je niet jezelf bent? En hoe merk je dat?

Hoe kun je meer kiezen om echt jezelf te zijn?


Schuilen bij God

Vandaag las ik psalm 91. Een toepasselijke psalm in deze tijd. God is onze toevlucht. Wanneer je aangevallen wordt door negatieve gedachten, mag je schuilen bij God. Het is Gods verlangen dat we altijd met hem leven, op hem vertrouwen. ‘God bevrijdt wie hem liefheeft en wie zijn naam kent’.

Durf jij het aan om, samen met God, echt jezelf te zijn?


Heb je iets gehad aan deze blog? Heb je behoefte aan een gesprek of wil je gewoon een keer je hart luchten? Neem vrijblijvend contact met me op.

Lieve groet,

Reinske


Foto: eigen collectie

Geplaatst in Zelfbeeld en tagged , ,